بررسی تأثیر بازی و قصه گویی بر رشد مهارت های اجتماعی کودکان پیش دبستانی شهرستان آبیک قزوین از دیدگاه مربیان در سال تحصیلی 93-1392

پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر بازی و قصه گویی بر رشد مهارت های اجتماعی کودکان پیش دبستانی شهرستان آبیک قزوین از دیدگاه مربیان آنها با استفاده از روش تحقیق توصیفی از نوع پیمایشی انجام شده است. جامعه آماری مورد نظر در این تحقیق را کلیه مربیان مراکز پیش دبستانی در شهرستان آبیک قزوین تشکیل می دهد که بر اساس آخرین آمار و اطلاعات تعداد این اعضاء 76 نفر می باشد. که بر اساس روش نمونه گیری تصادفی ساده 63 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. در پژوهش حاضر نیز برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه گرشام و الیوت (1999) استفاده شده است. روایی محتوایی پرسشنامه ها مورد تأیید متخصصان و استاد راهنما قرار گرفته است. پایایی پرسشنامه نقش بازی و قصه گویی بر ارتقاء مهارت های اجتماعی دانش آموزان بر اساس ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب 87/0 و 86/0 برآورد گردید. برای تجزیه و تحلیل یافته ها از روش های آماری توصیفی و آمار استنباطی (آزمون t تک متغیره) استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که نقش بازی در ارتقاء مهارت های اجتماعی دانش آموزان و مولفه های قاطعیت، خویشتن داری و ابراز وجود، بالاتر از سطح متوسط بوده که به لحاظ آماری معنادار بوده است. نتایج همچنین نشان داد که نقش قصه گویی در ارتقاء ارتقاء مهارت های اجتماعی دانش آموزان و مولفه های همکاری، خویشتن داری و ابراز وجود، بالاتر از سطح متوسط بوده که به لحاظ آماری معنادار بوده است. همچنین نتایج آزمون فریدمن نشان می دهد که قصه گویی نسبت به بازی تأثیر بیشتری بر رشد مهارت های اجتماعی دارد.